Dr. Gilbert Bejjani (Algemeen Secretaris van de BVAS, anesthesist in de Chirec-ziekenhuisgroep en medisch directeur van het Basiliekziekenhus) werd in de Kamercommissie gehoord over de behandeling en de erkenning van ‘lange covid”.
Vandaag wijst hoe langer hoe meer literatuur op het bewijs voor langdurige schade en langdurige gevolgen van SARSCov-2-infecties. “Vandaag wordt de diagnose van lange covid vaak niet gesteld”, zegt dr. Gilbert Bejjani. “Maar de aanvankelijk acute en kritische pathologie kan een chronische ziekte worden”, zo waarschuwt de arts.
Geschat wordt dat ten minste 10% van de mensen met acute covid-19 symptomen heeft die de volgende maanden niet verdwijnen. Het is duidelijk dat de prevalentie van de aandoening met de maanden die voorbijgaan, verschilt naargelang de ziekte mild was, een ziekenhuisopname vereiste of zelfs een verblijf op de intensive care. Volgens de arts is de diagnose essentieel: “Om een ziekte te herkennen, moet je ze kunnen identificeren en diagnosticeren. Dit is moeilijk bij afwezigheid van een bloedonderzoek, PCR, radiologisch en of functioneel onderzoek die de diagnose kunnen bevestigen. Bovendien zijn sommige manifestaties moeilijk te meten. De ziekte treft niet alleen de longen, maar kan onder meer ook het hart, de spieren en het zenuwstelsel aantasten.”
Multipele symptomen
Een Italiaanse studie toont aan dat 87% van de ziekenhuispatiënten na zestig dagen nog steeds één symptoom heeft en 55% zelfs meerdere symptomen, waaronder vermoeidheid, gewrichtspijn, kortademigheid en pijn op de borst. Er is ook schade aan het cardiovasculaire systeem (aritmie), nieren, darmen en zelfs de hersenen met de ontwikkeling van encefalitis en andere aandoeningen. “Ook smaak- en reukverlies en slaapstoornissen zijn niet te onderschatten. De symptomen fluctueren, waardoor twijfels ontstaan bij patiënten die moeite hebben om ze te identificeren of hun eigen lichaam te begrijpen.”
Revalidatie
Een studie van Johns Hopkins toont aan dat bij patiënten met een laag risico (gemiddelde leeftijd van 44 jaar en een follow-up van 140 dagen) de meest voorkomende symptomen vermoeidheid zijn (98%), spierpijn (88%), kortademigheid (87%) en hoofdpijn (83%). Meer dan de helft (52%) had het moeilijk om het ‘normale leven’ te hervatten. “De noodzaak van revalidatie is prominent aanwezig, of patiënten in het ziekenhuis werden opgenomen of niet.”
Erkenning van de ziekte
Volgens dr. Gilbert Bejjaniis “(h)erkenning van de ziekte noodzakelijk om werkaanpassingen mogelijk te maken, maar ook om het plafond voor bepaalde terugbetalingen voor gezondheidszorg weg te nemen, zoals dat bijvoorbeeld het geval is bij preferentiële terugbetalingen voor chronische ziekten. Daarnaast mag men zich niet alleen richten op respiratoire revalidatie, maar een kader opzetten waarnaar zorgverstrekkers in de eerste lijn ook kunnen verwijzen voor exhaustieve en psychologische zorg.”
Het Federaal agentschap voor beroepsrisico’s (Fedris) erkent covid-19 als beroepsziekte, maar dat geldt niet voor de lange vorm van de ziekte. “Voor de huidige erkenning is een laboratoriumtest vereist. Een reflectie op dit punt zou nuttig zijn, in het bijzonder voor de gezondheidswerkers die de ziekte tijdens de eerste golf hebben opgelopen, zonder de zelfstandigen te vergeten. Een objectieve definitie, biologisch en of klinisch, moet worden opgesteld om verwarring en of fouten te voorkomen, maar ook om de pathologie te identificeren. Ten slotte moet de status van beroepsziekte worden erkend voor ‘lange covid’ en moet worden gelden voor alle zorgverleners en niet alleen beperkt tot de gevallen tijdens de eerste golf.”
Er zijn overigens verschillende wetsontwerpen terzake en het KCE lanceerde een onderzoek naar de behoeften en opvolging van patiënten met langdurige covid.
Dat alles zou kunnen resulteren in een heus ‘statuut’ van de ziekte en terugbetaling.
