Bij parotistumoren en tumoren van onderkaakholte is chirurgie vaak aangewezen voor het verwijderen van de tumor alsook voor het verwijderen van speekselstenen. Momenteel worden minimaal invasieve technieken voor parotischirurgie toegepast, waardoor de operatie kan worden uitgevoerd zonder een blijvende zichtbare incisie in het gezicht of de hals. Deze aanpak is niet alleen meer esthetisch, maar ook minder pijnlijk en maakt het mogelijk de ingreep in een dagziekenhuis uit te voeren.
Goedaardige parotistumoren vertegenwoordigen de meerderheid van de parotistumoren. De voorkeursbehandeling is meestal chirurgische resectie. Vandaag zijn de meeste klinische methoden de traditionele “S”-incisies. Helaas laat deze conventionele methode een groot litteken van 10 cm in het gezicht achter, wat een aanzienlijke psychologische last veroorzaakt en de levenskwaliteit van de patiënten aantast.
Het gebruik van endoscopische en robottechnieken is in talrijke studies aangetoond. Deze procedures hebben de voordelen van een gering trauma, een goede belichting en maken een uitstekend cosmetisch effect mogelijk. Dankzij de voordelen van de microscopische endoscopie is het mogelijk om tijdens de operatie zenuwen en kleine bloedvaten te identificeren. Daarom werden kleine incisiebenaderingen, waaronder preauriculaire, retroauriculaire, capillaire of transbuccale, op grote schaal ontwikkeld voor endoscopisch geassisteerde parotidectomie. Endoscopische chirurgie van de oorspeekselklier is een doeltreffend alternatief voor conventionele benaderingen met vergelijkbare operatietijden, minder bloedverlies en minder complicaties, een korter verblijf in het ziekenhuis en een betere esthetiek.
Speekselstenen
Speekselstenen komen voor bij ongeveer 1,3% van de bevolking. De meeste stenen (75%) worden gevonden in de submaxillaire klierbuis, de overige in de parotisbuis (25%). Deze stenen leiden tot een progressie van de symptomen door verstopping van het speekselkanaal en zullen uiteindelijk een ernstige infectie met een mogelijk abces veroorzaken.
Voor de directe behandeling van stenen is een endoscopie (sialendoscopie) nodig. De buitendiameter van endoscopen varieert van 1,1 tot 1,3 millimeter. De diameter omvat het optische kanaal en het werkkanaal. In de werkkanalen worden micro-instrumenten gebruikt zoals pincetten, mandlussen, ballondilatatoren en laservezels.
Vóór de sialendoscopie was de behandeling van speekselklierstenen beperkt tot chirurgische verwijdering van de aangetaste klier via een open incisie, wat kan leiden tot zeldzame ernstige complicaties, zoals zenuwbeschadiging ter hoogte van de onderkant van het gelaat. Sialendoscopie is een minimaal invasieve techniek waarmee stenen en vernauwde kanalen kunnen worden behandeld zonder de klier te verwijderen. Er zijn geen incisies, wat resulteert in minder pijn, sneller herstel, minder risico op zenuwbeschadiging en, het allerbelangrijkste, het behoud van de klieren.
Dr. Edward Ansari, NKO, Basiliek Ziekenhuis
