Getuigenissen over het project van dr. Corinne Grégoire, hoofd van de dienst Oncologie in samenwerking met de oncologische revalidatiedienst van het Delta Ziekenhuis: tien vrouwen met kanker gaan de uitdaging aan om een parcours af te leggen van 100 km door de IJslandse hooglanden.
Ontstaansgeschiedenis van het project
Dr. Corinne Grégoire, diensthoofd Oncologie, Chirec-ziekenhuisgroep, Delta Ziekenhuis.
Het project ‘100km Au-Delà’ zag het licht in december 2019, zo vertelt dr. Corinne Grégoire. “Tijdens een conversatie op restaurant ging het over het patiëntenzorgtraject en hoe we het wilden veranderen. Zo ontstond het gekke idee om 10 patiënten die aan borstkanker hebben geleden mee te nemen op een wandeling van 100 km. We kiezen voor de naam ‘100km Au-Delà’,voorbij de moeilijkheden, voorbij de ziekte, voorbij jezelf,… Iedereen kan er zijn eigen betekenis aan geven.”
We wilden deze patiënten een persoonlijke uitdaging laten aangaan waarbij ze zichzelf overtreffen en zo meer zelfvertrouwen krijgen. En het helpt ook het behoud of de hervatting van lichaamsbeweging na kankerbehandelingen te bevorderen. Omdat een aantal patiënten na de behandeling stopte met sporten, moesten ze na de oncologische revalidatieprogramma’s zin hebben om meer te bewegen. We wilden ook een project aanbieden dat zich buiten het ziekenhuis bevindt, dat patiënten dwingt de veilige omgeving te verlaten en dat hen helpt om de draad weer op te nemen in hun nieuwe leven na kanker.
Waarom stappen? In een tijd waarin zoveel dingen in ons leven in een razend tempo voorbijgaan, geeft wandelen je een gevoel van vrijheid. Het is het tegenovergestelde van ‘sneller, hoger, sterker’. Je kan al stappend ook makkelijker aan introspectie doen en je kan stoppen wanneer je wilt om dan weer verder te gaan. Je gaat alleen vooruit, je keert nooit op je stappen terug. Het is een mooie en sterke analogie met het levenspad.
We gingen van start met de selectie en de eerste trainingen… Maar in maart 2020 dwong de pandemie ons om te stoppen.
In december 2020 besloten we te hervatten met inachtneming van alle nodige maatregelen. We zijn na al die maanden uiteindelijk met zes leden van het medisch team (een chirurg, een oncoloog, een psycholoog, twee fysiotherapeuten en een verpleegkundige) en tien deelnemers. We trainden van januari tot juni, steeds vaker, steeds langer. De cohesie van de groep werd almaar groter en de barrières tussen zorgverleners en patiënten vervaagden. Op 26 juni nemen we afscheid van onze families en vertrekken om 17.00 uur (met onze cameraman) voor het grote avontuur…
Een lichamelijke en psychologische uitdaging
Sarah Lambert, onco-psycholoog, Chirec-ziekenhuisgroep, Delta Ziekenhuis
Na maanden voorbereiding kon de eerste editie van de ‘100 km’ van start gaan met vertrek uit Brussel op zaterdag 26 juni 2021. “Een primeur, zowel voor het team van patiënten als voor het medisch en paramedisch team”, vertelt Sarah Lambert.
Het doel van dit project is het bevorderen van fysieke activiteit buiten het oncologisch zorgpad, maar ook concepten als zelfvertrouwen en een gevoel van competentie. Het was een bewogen reis; PCR-testen, tussenstop in de jeugdherberg, een bus die vastloopt, enz. De lijst van hindernissen was lang, maar we denken alleen in termen van oplossingen en niet van problemen. We zijn vastberaden om de 100 km te halen en de dynamiek is positief.
De kilometers stapelen zich en de landschappen zijn indrukwekkend. Naast de uitdaging zelf, is ook het ‘samenleven’ een belangrijk element, net zoals de verbintenis tussen patiënten en zorgverleners: slapen in een slaapzaal van 20 personen, de verdeling van huishoudelijke taken (maaltijden, afwas, enz.), de erkenning van de eigen grenzen en die van anderen zodat de groepsdynamiek voor iedereen positief is.
Dit avontuur stelde ons in staat om onze patiënten anders te zien, om ze te leren kennen als mens en niet als patiënt. Ik denk dat dat dé rijkdom is van dit avontuur, dat zoals gezegd sportief en mentaal maar bovenal menselijk is!
“Een geweldige uitdaging, op alle vlakken”
Corinne D., een van de patiënten.
Ik volgde enkele maanden de oncologische revalidatiesessies in het Delta Ziekenhuis vanaf het begin van de chemotherapie tot het einde van de radiotherapie, zegt Corinne D.
Door de revalidatie kreeg ik weer vertrouwen in mijn fysieke capaciteiten. Bovendien hielpen de contacten met andere patiënten me ook om rustiger om te gaan met de ziekte en de moeilijkheden die gepaard gaan met de behandeling. Het was in deze context dat ik leerde dat regelmatige lichaamsbeweging, op een bepaald niveau van intensiteit, het risico op herhaling en overlijden na kanker kan doen dalen.
Een paar maanden na het einde van mijn ‘zware’ behandelingen, nam het team van dr. Grégoire contact met me op om me voor te stellen deel te nemen aan een wandeling van 100 km in IJsland. Dit project kadert in de uitbreiding van de revalidatie, door tien patiënten die borstkanker hebben (gehad) zichzelf nog meer te overtreffen en vooral om te blijven bewegen. Maar dit project gaat niet alleen over lichaamsbeweging: het gaat over een reis maken, zowel in de ruimte als in onszelf.
Het gevoel van een moment ‘buiten de tijd’ te leven heeft ook te maken met het team: er waren niet alleen tien patiënten, maar ook een oncoloog, een chirurg, een verpleegster, een psycholoog, twee fysiotherapeuten… alle specialismen waarmee we werden geconfronteerd tijdens onze behandeling. Er was één team waarvan elk lid kon worden opgeroepen om te helpen een obstakel te overwinnen of een vermoeide wandelaar te helpen. We liepen samen, maar deelden ook de overlast van snurkers in de slaapzaal, maakten eten, deden de afwas; we werden geconfronteerd met onverwachte situaties die ons ontroerden of juist tot tranen toe aan het lachen maakten, we deelden emoties en moeilijkheden en we praatten ook veel.
Deze ervaring stelde me niet alleen in staat om mijn gevoelens met andere patiënten te delen, maar ook om de moeilijkheden te begrijpen waarmee zorgverleners worden geconfronteerd in hun relaties met patiënten. En dit versterkte mijn gevoel dat we, ondanks de ziekte, inderdaad een gemeenschappelijke strijd hebben geleverd. Het was een heel intense week op fysiek vlak, maar het is een fantastisch cadeau dat me nog lang zal bijblijven. Deze reis zal ook belangrijk blijven voor mijn toekomst: ik ben gemotiveerder dan ooit en ik ben ervan overtuigd dat het beoefenen van een regelmatige sportactiviteit nu een van mijn prioriteiten moet zijn.
Voor meer informatie: http://www.100audela.be/
